Javascript is momenteel uitgeschakeld in uw browser.Sommige functies van deze website werken niet als JavaScript is uitgeschakeld.
Registreer uw specifieke gegevens en het specifieke geneesmiddel waarin u geïnteresseerd bent en wij zullen de door u verstrekte informatie matchen met artikelen uit onze uitgebreide database en u onmiddellijk een pdf-kopie e-mailen.
Met Ribeiro M., Barbosa C., Correia P., Torrao L., Neves Cardoso P., Moreira R., Falcao-Reis F., Falcao M., Pinheiro-Costa J.
Margarida Ribeiro,1,2,*Margarita Ribeiro, 1.2*Claudia Barbosa, 3 jaar*Claudia Barbosa, 3 jaar*2 Bio Faculteit Geneeskunde – Faculteit Geneeskunde van de Universiteit van Porto, Porto, Portugal 3 Faculteit Geneeskunde van de Universiteit van Porto, Porto, Portugal;4 Afdeling Chirurgie en Fysiologie, Faculteit der Geneeskunde, Universiteit van Porto, Porto, Portugal4 Afdeling Chirurgie en Fysiologie, Faculteit Geneeskunde, Universiteit van Porto, Porto, Portugal *Deze auteurs hebben in gelijke mate bijgedragen aan dit werk.Hernâni Monteiro Porto, 4200-319, Portugal, email [email protected] Doel: We evalueerden het posterieure oppervlak van het hoornvlies aangepast voor dezelfde Best Fit Sphere Back (BFSB) tussen tijdschaalmetingen (AdjEleBmax) en BFSB-radius (BFSBR) De maximale hoogte zelf werd gebruikt als een nieuwe tomografische parameter om de progressie van dilatatie vast te leggen en vergeleken met de meest recente betrouwbare parameters van keratoconusprogressie (KK).Resultaten.We evalueerden Kmax, D-index, posterieure krommingsradius en ideaal afsnijpunt van 3,0 mm dunste punt gecentreerd (PRC), EleBmax, BFSBR en AdjEleBmax als onafhankelijke parameters om KC-progressie vast te leggen (gedefinieerd als twee of meer variabelen), we vonden gevoeligheden van 70%, 82%, 79%, 65%, 51% en 63%, en 91%, 98%, 80%, 73%, 80% en 84% specificiteiten voor het detecteren van KC-progressie..Het gebied onder de curve (AUC) voor elke variabele was respectievelijk 0,822, 0,927, 0,844, 0,690, 0,695, 0,754.Conclusie: Vergeleken met EleBmax zonder enige aanpassing, heeft AdjEleBmax een hogere specificiteit, hogere AUC en betere prestaties met vergelijkbare gevoeligheid.AUC.Aangezien de vorm van het achterste oppervlak meer asferisch en gebogen is dan het voorste oppervlak, wat kan helpen bij het detecteren van veranderingen, raden we aan om AdjEleBmax op te nemen in de beoordeling van KC-progressie, samen met andere variabelen om de betrouwbaarheid van onze klinische evaluatie en vroege detectie te verbeteren.progressies. Trefwoorden: keratoconus, hoornvlies, progressie, beste bolvormige dorsale vorm, maximale hoogte van het achterste oppervlak van het hoornvlies.
Keratoconus (KK) is de meest voorkomende primaire cornea-ectasie.Het wordt nu beschouwd als een bilaterale (zij het asymmetrische) chronisch progressieve ziekte die leidt tot meerdere structurele veranderingen, gevolgd door stromaverdunning en littekenvorming.1,2 Klinisch presenteren patiënten zich met onregelmatig astigmatisme en bijziendheid, fotofobie en/of monoculaire diplopie met verminderd gezichtsvermogen, maximaal gecorrigeerde gezichtsscherpte (BCVA) en verminderde kwaliteit van leven.3,4 De manifestaties van RP beginnen gewoonlijk in het tweede levensdecennium en gaan door tot het vierde levensdecennium, gevolgd door klinische stabilisatie.Het risico en de snelheid van progressie is hoger bij mensen jonger dan 19 jaar.5.6
Hoewel er nog steeds geen definitieve remedie is, heeft de huidige behandeling van oculaire keratoconus twee belangrijke doelen: het verbeteren van de visuele functie en het stoppen van de progressie van dilatatie.7,8 De eerste kan worden gezien in een bril, harde of halfstijve contactlenzen, intracorneale ringen of bij hoornvliestransplantaties wanneer de ziekte te ernstig is.9 Dit laatste doel is de heilige graal van deze patiëntentherapieën, momenteel alleen te bereiken door middel van crosslinking.Deze operatie leidt tot een verhoging van de biomechanische weerstand en stijfheid van het hoornvlies en voorkomt verdere progressie.10-13 Hoewel dit in elk stadium van de ziekte kan worden gedaan, wordt het grootste voordeel behaald in de eerdere stadia.14 Er moeten inspanningen worden geleverd om progressie vroegtijdig op te sporen en verdere achteruitgang te voorkomen, en om onnodige behandeling van andere patiënten te voorkomen, waardoor het risico op kruiscomplicaties zoals infectie, verlies van endotheelcellen en ernstige postoperatieve pijn wordt verminderd.15.16
Ondanks verschillende onderzoeken gericht op het definiëren en detecteren van progressie17-19 is er nog steeds geen consistente definitie van dilatatieprogressie, noch een gestandaardiseerde manier om het te documenteren.9,20,21 In de Global Consensus on Keratoconus and Dilated Diseases (2015) wordt progressie van keratoconus gedefinieerd als een sequentiële verandering in ten minste twee van de volgende topografische parameters: versteiling van het voorste hoornvlies, versteiling van het achterste hoornvlies, dunner worden en/of dikker worden van het hoornvlies Veranderingssnelheid neemt toe vanaf de omtrek tot het dunste punt.9 Er is echter nog steeds behoefte aan een meer specifieke definitie van vooruitgang.Er zijn pogingen gedaan om de meest robuuste variabelen te vinden om vooruitgang te detecteren en te verklaren.19:22–24
Aangezien de vorm van het achterste hoornvliesoppervlak, dat meer asferisch en gebogen is dan het voorste oppervlak, nuttig kan zijn voor het detecteren van veranderingen,25 was het hoofddoel van deze studie het evalueren van de kenmerken van de maximale elevatiehoek van het achterste hoornvlies.aangepast aan hetzelfde meest geschikte gebied.Tijdschaalmeting (BFSB) (AdjEleBmax) en BFSB-radius (BFSBR) alleen dienden als nieuwe parameters om dilatatieprogressie vast te leggen en vergeleken ze met de meest gebruikte parameters die worden gebruikt voor KC-progressie.
In deze retrospectieve cohortstudie van de afdeling Oogheelkunde van het Central Hospital van de Universiteit van São João, Portugal, werden in totaal 113 ogen van 76 opeenvolgende patiënten met de diagnose keratoconus onderzocht.De studie werd goedgekeurd door de lokale ethische commissie van het Centro Hospitalar Universitário de São João/Faculdade de Medicina da Universidade do Porto en werd uitgevoerd in overeenstemming met de Verklaring van Helsinki.Schriftelijke geïnformeerde toestemming is verkregen van alle deelnemers en, als de deelnemer jonger is dan 16 jaar, van de ouder en/of wettelijke voogd.
Patiënten met KC in de leeftijd van 14 tot 30 jaar werden geïdentificeerd en achtereenvolgens opgenomen in onze oogheelkundige en cornea-follow-up in oktober-december 2021.
Alle geselecteerde patiënten werden gedurende een jaar gevolgd door een hoornvliesspecialist en ondergingen ten minste drie Scheimpflug-tomografische metingen (Pentacam®; Oculus, Wetzlar, Duitsland).Patiënten stopten minstens 48 uur voor de metingen met het dragen van contactlenzen.Alle metingen zijn uitgevoerd door een getrainde orthopedist en alleen scans met een kwaliteitscontrole van "OK" zijn opgenomen.Als de automatische beoordeling van de beeldkwaliteit niet als "OK" wordt gemarkeerd, wordt de test herhaald.Er werden slechts twee scans voor elk oog geanalyseerd om progressie te detecteren, met elk paar gescheiden door 12 ± 3 maanden.Ogen met subklinische KC werden ook opgenomen (in deze gevallen moet het andere oog duidelijke tekenen van klinische KC hebben vertoond).
We hebben KC-ogen uitgesloten van analyse die eerder oogchirurgie hadden ondergaan (hoornvliesverknoping, hoornvliesringen of hoornvliestransplantatie) en ogen met een zeer gevorderde ziekte (hoornvliesdikte op het dunste <350 µm, hydrokeratose of diepe hoornvlieslittekens) omdat de groep consequent faalt "OK" na interne scankwaliteitscontroles.
Demografische, klinische en tomografische gegevens werden verzameld voor analyse.Om progressie van KC te detecteren, hebben we verschillende tomografische variabelen verzameld, waaronder maximale corneakromming (Kmax), gemiddelde corneakromming (Km), vlakke meridionale corneakromming (K1), steilste meridionale corneakromming (K2), cornea-astigmatisme (Astig = K2 - K1 ).), minimale diktemeting (PachyMin), maximale posterieure corneale hoogte (EleBmax), posterieure kromtestraal (PRC) 3,0 mm gecentreerd op dunste punt, Belin/Ambrosio D-index (D-index), BFSBR en EleBmax werden aangepast naar BFSB (AdjEleBmax).Zoals weergegeven in afb.1 wordt AdjEleBmax verkregen nadat we handmatig dezelfde BFSB-radius hebben bepaald in beide machinetests met behulp van de BFSR-waarde van de tweede schatting.
Rijst.1. Vergelijking van Pentacam®-beelden in rechtopstaande posterieure positie met echte klinische progressie met een interval van 13 maanden tussen de onderzoeken.In panel 1 was EleBmax 68 µm bij het eerste onderzoek en 66 µm bij het tweede, dus er was geen progressie in deze parameter.De beste bolstralen die automatisch door de machine worden gegeven voor elke evaluatie zijn respectievelijk 5,99 mm en 5,90 mm.Als we op de BFS-knop klikken, verschijnt er een venster waarin handmatig een nieuwe BFS-radius kan worden gedefinieerd.We hebben in beide tests dezelfde radius bepaald met behulp van de tweede gemeten BFS-radiuswaarde (5,90 mm).In panel 2 is de nieuwe waarde van EleBmax (EleBmaxAdj) gecorrigeerd voor dezelfde BFS in de eerste beoordeling 59 µm, wat wijst op een toename van 7 µm in de tweede beoordeling, wat wijst op progressie volgens onze drempel van 7 µm.
Om de progressie te analyseren en de effectiviteit van nieuwe studievariabelen te evalueren, gebruikten we parameters die gewoonlijk worden gebruikt als progressiemarkers (Kmax, Km, K2, Astig, PachyMin, PRC en D-Index), evenals drempelwaarden die in de literatuur worden beschreven.hoewel niet empirisch).Tabel 1 geeft een overzicht van de waarden die de voortgang van elke analyseparameter vertegenwoordigen.Progressie van KC werd gedefinieerd wanneer ten minste twee van de bestudeerde variabelen progressie bevestigden.
Tabel 1 Tomografische parameters algemeen aanvaard als markers van de progressie van RP-progressie en overeenkomstige drempels beschreven in de literatuur (hoewel niet bevestigd)
In deze studie werd de prestatie van drie variabelen getest op progressie (EleBmax, BFSB en AdjEleBmax) op basis van de aanwezigheid van progressie van ten minste twee andere variabelen.Ideale afkappunten voor deze variabelen werden berekend en vergeleken met andere variabelen.
Statistische analyse werd uitgevoerd met behulp van SPSS statistische software (versie 27.0 voor Mac OS; SPSS Inc., Chicago, IL, VS).Steekproefkarakteristieken worden samengevat en gegevens gepresenteerd als getallen en verhoudingen van categorische variabelen.Continue variabelen worden beschreven als gemiddelde en standaarddeviatie (of mediaan en interkwartielbereik wanneer de verdeling scheef is).De verandering in keratometrische index werd verkregen door de oorspronkelijke waarde af te trekken van de tweede meting (dwz een positieve deltawaarde duidt op een toename van de waarde van een bepaalde parameter).Er werden parametrische en niet-parametrische tests uitgevoerd om de verdeling van corneale krommingsvariabelen geclassificeerd als progressief of niet-progressief te evalueren, waaronder Independent-Sample t-test, Mann-Whitney U-test, chi-kwadraat test en Fisher's exact test (als nodig zijn).Het niveau van statistische significantie werd vastgesteld op 0,05.Om de effectiviteit van Kmax, D-index, PRC, BFSBR, EleBmax en AdjEleBmax als individuele progressievoorspellers te beoordelen, hebben we receiver performance curves (ROC) gebouwd en ideale afkappunten, gevoeligheid, specificiteit, positief (PPV) en negatief voorspellend berekend. Waarde (NCW).) en oppervlakte onder de curve (AUC) wanneer ten minste twee variabelen bepaalde drempels overschrijden (zoals eerder beschreven) om de progressie als controle te classificeren.
In totaal werden 113 ogen van 76 patiënten met RP in het onderzoek opgenomen.De meerderheid van de patiënten was man (n=87, 77%) en de gemiddelde leeftijd bij de eerste beoordeling was 24,09 ± 3,93 jaar.Met betrekking tot KC-stratificatie op basis van toegenomen totale Belin/Ambrosio-dilatatieafwijking (BAD-D-index), was de meerderheid (n=68, 60,2%) van de ogen matig.De onderzoekers kozen unaniem voor een afkapwaarde van 7,0 en maakten volgens de literatuur onderscheid tussen milde en matige keratoconus26.De rest van de analyse omvat echter het volledige monster.Demografische, klinische en tomografische kenmerken van het monster, inclusief gemiddelde, minimum, maximum, standaarddeviatie (SD) en metingen met 95% betrouwbaarheidsintervallen (IC95%), evenals de eerste en tweede metingen.Het verschil tussen de waarden na 12 ± 3 maanden vindt u in tabel 2.
Tabel 2. Demografische, klinische en tomografische kenmerken van patiënten.Resultaten worden uitgedrukt als gemiddelde ± standaarddeviatie voor continue variabelen (*resultaten worden uitgedrukt als mediaan ± IQR), 95% betrouwbaarheidsinterval (95% BI), mannelijk geslacht en rechteroog worden uitgedrukt als aantal en percentage
Tabel 3 toont het aantal ogen dat is geclassificeerd als progressieve ogen, rekening houdend met elke tomografische parameter (Kmax, Km, K2, Astig, PachyMin, PRC en D-Index) afzonderlijk.Rekening houdend met de progressie van KC, gedefinieerd door waargenomen veranderingen in ten minste twee tomografische variabelen, vertoonden 57 ogen (50,4%) progressie.
Tabel 3 Aantal en frequentie van ogen geclassificeerd als progressieve ogen, rekening houdend met elke tomografische parameter afzonderlijk
Kmax-, D-index-, PRC-, EleBmax-, BFSB- en AdjEleBmax-scores als onafhankelijke voorspellers van KC-progressie worden weergegeven in Tabel 4. Als we bijvoorbeeld een drempelwaarde definiëren voor het verhogen van Kmax met 1 dioptrie (D) om progressie te markeren, hoewel deze parameter vertoont een sensitiviteit van 49%, het heeft een specificiteit van 100% (alle gevallen die als progressief werden geïdentificeerd op deze parameter waren in feite waar).progressors hierboven) met een positief voorspellende waarde (PPV) van 100%, een negatief voorspellende waarde (NPV) van 66% en een oppervlakte onder de curve (AUC) van 0,822.De berekende ideale grens voor kmax was echter 0,4, wat een sensitiviteit van 70%, een specificiteit van 91%, een PPV van 89% en een NPV van 75% opleverde.
Tabel 4 Kmax-, D-Index-, PRC-, BFSB-, EleBmax- en AdjEleBmax-scores als geïsoleerde voorspellers van KC-progressie (gedefinieerd als een significante verandering in twee of meer variabelen)
In termen van de D-index is het ideale afkappunt 0,435, de sensitiviteit is 82%, de specificiteit is 98%, de PPV is 94%, de NPV is 84% ​​en de AUC is 0,927.We bevestigden dat van de 50 ogen die progressie vertoonden, slechts 3 patiënten geen progressie boekten op 2 of meer andere parameters.Van de 63 ogen waarin de D-index niet verbeterde, vertoonden er 10 (15,9%) progressie in ten minste twee andere parameters.
Voor PRC was het ideale afkappunt om progressie te definiëren een afname van 0,065 met een sensitiviteit van 79%, specificiteit van 80%, PPV van 80%, NPV van 79% en AUC van 0,844.
Met betrekking tot de elevatie van het achterste oppervlak (EleBmax) was de ideale drempel voor het bepalen van de progressie een toename van 2,5 µm met een sensitiviteit van 65% en een specificiteit van 73%.Bij aanpassing aan de tweede gemeten BSFB was de sensitiviteit van de nieuwe parameter AdjEleBmax 63% en verbeterde de specificiteit met 84% met een ideaal afkappunt van 6,5 µm.De BFSB zelf vertoonde een perfecte afkapwaarde van 0,05 mm met een sensitiviteit van 51% en een specificiteit van 80%.
Op afb.2 toont de ROC-curven voor elk van de geschatte tomografische parameters (Kmax, D-Index, PRC, EleBmax, BFSB en AdjEleBmax).We zien dat de D-index een effectievere test is met een hogere AUC (0,927) gevolgd door PRC en Kmax.AUC EleBmax is 0,690.Bij afstemming op BFSB verbeterde deze instelling (AdjEleBmax) de prestaties door de AUC uit te breiden naar 0,754.BFSB heeft zelf een AUC van 0,690.
Figuur 2. Receiver performance curves (ROC) die laten zien dat het gebruik van de D-index om de progressie van keratoconus te bepalen een hoge mate van gevoeligheid en specificiteit bereikte, gevolgd door PRC en Kmax.AdjEleBmax wordt nog steeds als redelijk beschouwd en over het algemeen beter dan Elebmax zonder BFSB-afstemming.
Afkortingen: Kmax, maximale kromming van het hoornvlies;D-index, Belin/Ambrosio D-index;PRC, achterste kromtestraal vanaf 3,0 mm gecentreerd op het dunste punt;BFSB, het meest geschikt voor een bolle rug;Hoogte;AdjELEBmax, maximale elevatiehoek.het achterste oppervlak van het hoornvlies wordt aangepast aan de meest geschikte sferische dorsum.
Rekening houdend met respectievelijk EleBmax, BFSB en AdjEleBmax, hebben we bevestigd dat respectievelijk 53 (46,9%), 40 (35,3%) en 45 (39,8%) ogen progressie vertoonden voor elke geïsoleerde parameter.Van deze ogen hadden respectievelijk 16 (30,2%), 11 (27,5%) en 9 (45%) geen echte progressie zoals gedefinieerd door ten minste twee andere parameters.Van de 60 ogen die door EleBmax niet als progressief werden beschouwd, waren 20 (33%) ogen progressief op 2 of meer andere parameters.Achtentwintig (38,4%) en 21 (30,9%) ogen werden beschouwd als niet-progressief volgens respectievelijk BFSB en AdjEleBmax alleen, en vertoonden echte progressie.
We zijn van plan de werkzaamheid van BFSB en, nog belangrijker, BFSB-aangepaste maximale posterieure corneale hoogte (AdjEleBmax) te onderzoeken als een nieuwe parameter om KC-progressie te voorspellen en te detecteren en deze te vergelijken met andere tomografische parameters die gewoonlijk worden gebruikt als markers van progressie.Er werden vergelijkingen gemaakt met in de literatuur gerapporteerde drempels (hoewel niet gevalideerd), namelijk Kmax en D-Index.20
Bij het instellen van EleBmax op de BFSB-radius (AdjEleBmax), zagen we een significante toename in specificiteit - 73% voor de niet-aangepaste parameter en 84% voor de aangepaste parameter - zonder de gevoeligheidswaarde (65% en 63%) te beïnvloeden.We evalueerden ook de BFSB-radius zelf als een andere potentiële voorspeller van dilatatieprogressie.De sensitiviteit (51% vs 63%), specificiteit (80% vs 84%) en AUC (0,69 vs 0,75) van deze parameter waren echter lager dan die van AdjEleBmax.
Kmax is een bekende parameter voor het voorspellen van de progressie van KC.27 Er bestaat geen consensus over welke afkapgrens het meest geschikt is.12,28 In onze studie beschouwden we een toename van 1D of meer als een definitie van progressie.Bij deze drempel zagen we dat alle patiënten waarvan werd vastgesteld dat ze progressief waren, werden bevestigd door ten minste twee andere parameters, wat een specificiteit van 100% suggereert.De gevoeligheid was echter relatief laag (49%) en bij 29 ogen kon geen progressie worden vastgesteld.In ons onderzoek was de ideale Kmax-drempel echter 0,4 D, de sensitiviteit 70% en de specificiteit 91%, wat betekent dat we verbeterden met een relatieve afname van de specificiteit (van 100% naar 91%).De gevoeligheid varieerde van 49% tot 70%.De klinische relevantie van deze nieuwe drempel is echter twijfelachtig.Volgens de Kreps-studie over de herhaalbaarheid van Pentacam®-metingen, was de herhaalbaarheid van Kmax 0,61 bij milde catarrale kanker en 1,66 bij matige keizersnede colpitis,19 wat betekent dat de statistische afkapwaarde in deze steekproef niet klinisch significant is zoals gedefinieerd een stabiele situatie.wanneer de maximaal mogelijke voortgang wordt toegepast op andere monsters.Kmax kenmerkt daarentegen de steilste kromming van het voorste hoornvlies van het kleine gebied 29 en kan de veranderingen die optreden in het voorste hoornvlies, het achterste hoornvlies en andere gebieden van pachymetrie niet reproduceren.30-32 Vergeleken met de nieuwe posterieure parameters vertoonde AdjEleBmax een hogere gevoeligheid (63% vs. 49%).20 progressieve ogen werden correct geïdentificeerd met deze parameter en gemist met Kmax (vergeleken met 12 progressieve ogen gedetecteerd met Kmax in plaats van AdjEleBmax).Deze bevinding ondersteunt het feit dat het achterste oppervlak van het hoornvlies in het midden steiler en meer uitgezet is in vergelijking met het voorste oppervlak, wat kan helpen bij het opsporen van veranderingen.25,32,33
Volgens andere studies is de D-index een geïsoleerde parameter met de hoogste sensitiviteit (82%), specificiteit (95%) en AUC (0,927).34 Eigenlijk is dit niet verwonderlijk, aangezien dit een index met meerdere parameters is.PRC was de tweede meest gevoelige variabele (79%), gevolgd door AdjEleBmax (63%).Zoals eerder vermeld, hoe hoger de gevoeligheid, hoe minder fout-negatieven en hoe beter de screeningsparameters zich ontwikkelen.35 Daarom raden we aan om AdjEleBmax te gebruiken (met een grenswaarde van 7 µm voor progressie in plaats van 6,5 µm aangezien de digitale schaal die in de Pentacam® is ingebouwd geen decimalen bevat voor deze parameter) in plaats van de niet-gecorrigeerde EleBmax, die samen met andere variabelen in beoordeling.progressie van keratoconus om de betrouwbaarheid van onze klinische evaluatie en vroege detectie van progressie te verbeteren.
Onze studie heeft echter enkele beperkingen.Ten eerste hebben we alleen tomografische shapeflug-beeldvormingsparameters gebruikt om de progressie te definiëren en te evalueren, maar er zijn momenteel andere methoden beschikbaar voor hetzelfde doel, zoals biomechanische analyse, die vooraf kan gaan aan eventuele topografische of tomografische veranderingen.36 Ten tweede gebruiken we een enkele meting van alle geteste parameters en, volgens Ivo Guber et al., resulteert het middelen over meerdere beelden in lagere meetruisniveaus.28 Terwijl metingen met Pentacam® goed reproduceerbaar waren in normale ogen, waren ze lager in ogen met cornea-onregelmatigheden en cornea-ectasie.37 In deze studie hebben we alleen ogen opgenomen met ingebouwde Pentacam® hoogwaardige scanvalidatie, wat betekende dat gevorderde ziekte werd uitgesloten.17 Ten derde definiëren we echte vooruitgang als iemand met ten minste twee parameters op basis van de literatuur, maar nog niet bevestigd.Ten slotte, en misschien nog belangrijker, is de variabiliteit in Pentacam®-metingen van klinisch belang bij het beoordelen van de progressie van keratoconus.18,26 In onze steekproef van 113 ogen waren, wanneer gestratificeerd volgens de BAD-D-score, de meeste (n=68, 60,2%) ogen matig, de rest subklinisch of mild.Gezien de kleine steekproefomvang hebben we echter de algehele analyse behouden, ongeacht de ernst van KTC.We hebben een drempelwaarde gebruikt die het beste is voor ons hele monster, maar we erkennen dat dit ruis (variabiliteit) aan de meting kan toevoegen en zorgen kan oproepen over de reproduceerbaarheid van metingen.De reproduceerbaarheid van metingen hangt af van de ernst van KTC, zoals aangetoond door Kreps, Gustafsson et al.18,26.Daarom raden we ten zeerste aan dat toekomstige studies rekening houden met de verschillende stadia van de ziekte en de ideale afkappunten evalueren voor gepaste vooruitgang.
Concluderend, vroege detectie van progressie is van het allergrootste belang om tijdige behandeling te bieden om progressie te stoppen (via cross-linking)38 en om het gezichtsvermogen en de kwaliteit van leven van onze patiënten te helpen behouden.34 Het belangrijkste doel van ons werk is om aan te tonen dat EleBmax, afgestemd op dezelfde BFS-radius tussen tijdmetingen, betere prestaties levert dan EleBmax zelf.Deze parameter vertoont een hogere specificiteit en werkzaamheid in vergelijking met EleBmax, het is een van de meest gevoelige parameters (en dus de beste screeningsefficiëntie) en dus een potentiële biomarker voor vroege progressie.Het wordt ten zeerste aanbevolen om indexen met meerdere parameters te maken.Toekomstige studies met multivariate progressieanalyse zouden AdjEleBmax moeten omvatten.
De auteurs ontvangen geen financiële steun voor het onderzoek, auteurschap en/of publicatie van dit artikel.
Margarida Ribeiro en Claudia Barbosa zijn co-auteurs van de studie.De auteurs melden geen belangenverstrengeling in dit werk.
1. Krachmer JH, Feder RS, Belin MV Keratoconus en gerelateerde niet-inflammatoire hoornvliesverdunningsstoornissen.Overlevingsoogheelkunde.1984;28(4):293-322.Ministerie van Binnenlandse Zaken: 10.1016/0039-6257(84)90094-8
2. Rabinovich Yu.S.Keratoconus.Overlevingsoogheelkunde.1998;42(4):297-319.doi: 10.1016/S0039-6257(97)00119-7
3. Tambe DS, Ivarsen A., Hjortdal J. Fotorefractieve keratectomie voor keratoconus.De behuizing is een oftalmol.2015;6(2):260-268.Thuiskantoor: 10.1159/000431306
4. Kymes SM, Walline JJ, Zadnik K, Sterling J, Gordon MO, Collaborative Longitudinale evaluatie van de Keratoconus G-studie.Veranderingen in kwaliteit van leven bij patiënten met keratoconus.Ik ben Jay Oftalmol.2008; 145 (4): 611-617.doi: 10.1016 / j.ajo.2007.11.017
5. McMahon TT, Edrington TB, Schotka-Flynn L., Olafsson HE, Davis LJ, Shekhtman KB Longitudinale verandering in de kromming van het hoornvlies in keratoconus.hoornvlies.2006;25(3):296-305.doi:10.1097/01.ico.0000178728.57435.df
[PubMed] 6. Ferdy AS, Nguyen V., Gor DM, Allan BD, Rozema JJ, Watson SL Natuurlijke progressie van keratoconus: een systematische review en meta-analyse van 11.529 ogen.oogheelkunde.2019;126(7):935-945.doi:10.1016/j.ophtha.2019.02.029
7. Andreanos KD, Hashemi K., Petrelli M., Drutsas K., Georgalas I., Kimionis GD Algoritme voor de behandeling van keratoconus.Oftalmol Ter.2017;6(2):245-262.doi: 10.1007/s40123-017-0099-1
8. Madeira S, Vasquez A, Beato J, et al.Transepitheliale versnelde verknoping van hoornvliescollageen versus conventionele verknoping bij patiënten met keratoconus: een vergelijkend onderzoek.Klinische oogheelkunde.2019;13:445–452.doi:10.2147/OPTH.S189183
9. Gomez JA, Tan D., Rapuano SJ et al.Wereldwijde consensus over keratoconus en verwijde ziekte.hoornvlies.2015;34(4):359-369.doi:10.1097/ICO.0000000000000408
10. Cunha AM, Sardinha T, Torrão L, Moreira R, Falcão-Reis F, Pinheiro-Costa J. Transepitheliale versnelde corneale collageenverknoping: tweejarige resultaten.Klinische oogheelkunde.2020;14:2329–2337.doi: 10.2147/OPTH.S252940
11. Wollensak G, Spoerl E, Seiler T. Riboflavine / UV-geïnduceerde collageenverknoping voor de behandeling van keratoconus.Ik ben Jay Oftalmol.2003; 135 (5): 620-627.doi: 10.1016/S0002-9394(02)02220-1